14 Marzec

Spotkanie III  - 2016

Spotykamy się co drugi poniedziałek miesiąca. Przy dźwiękach przyjemnej muzyki w dobrym  nastroju kontynuujemy nasz udział w turnieju gry w kręgle - ciąg dalszy. Dzisiaj tj. 14.03.2016r. spotykamy się po raz trzeci.
Jest nas 28-miu zapaleńców gry w kręgle. Do zakończenia turnieju pozostało 8 spotkań. Ja wracam do obiecanego tematu z poprzedniej relacji, a mianowicie:

" Różnice  pomiędzy kręglami klasycznymi a bowlingem".

W obu formułach gry chodzi o to samo, czyli strącenie wszystkich kręgli.Główne różnice dotyczą: liczby kręgli, budowy torów, kul oraz zasad liczenia punktów. Na świecie ta dyscyplina funkcjonuje pod wieloma nazwami - skittles, kegling, dziewięć  słupków, lub  quilles. Profesjonalnie obie odmiany uprawia ponad 10 milionów zawodników i zawodniczek na świecie, natomiast ilość amatorów przekracza 100 milionów.

KRĘGLE KLASYCZNE

Tak jak wcześniej podałam, kręgle klasyczne są dużo starsze, ponoć grano w nie już w starożytnym Egipcie.Rzuca się w dziewięć kręgli  kulą bez otworów trzymaną w całej dłoni. Rozgrywka toczy się na torach asfaltowych, parkietowych albo nożycowych. Długość rozbiegu wynosi 6,5 metra.Długość  bieżni w zależności od toru  wynosi od 18 do 23,5 m.      a szerokość od 35 do 125 cm. Na każdym z torów dziewięć kręgli ustawionych jest na tzw. szachownicy w kształcie kwadratu, w specjalnych gniazdach. Kule mają różne wymiary w zależności od torów – średnica 160 mm, ciężar 2,85 kg (asfaltowe), średnica 165 mm, ciężar 3,05-3,15 kg (parkietowe i nożycowe). Normy międzynarodowe przewidują rozgrywki 100 rzutów dla kobiet oraz 200 dla mężczyzn.
Gra się solo, w parach lub w sześcioosobowych drużynach. Na każde 50 rzutów jest 20 minut. Za każdy strącony kręgiel przyznawany jest jeden punkt.

BOWLING

Jak  już wiemy, bowling  wymyślili Amerykanie w XX wieku. W bowlingu natomiast jest dziesięć kręgli, a kula ma otwory na palce (dwa środkowe oraz kciuk)i jest znacznie większa.   Palce powinny wchodzić w otwory do drugiej kostki, natomiast kciuk powinien schować się cały. Pozostałe dwa palce umieszczamy wygodnie na kuli, tak aby dłoń przylegała luźno do jej powierzchni. Jeżeli otwory są dobrze dopasowane, gracz może rzucić stosunkowo ciężką kulą bez konieczności jej ściskania. Kręgielnie są zautomatyzowane, a komputer liczy za zawodników punkty. Gra składa się z 10 rund. Podczas jednej rundy można wykonać maksymalnie dwa rzuty kulą. Gdy strąci się wszystkie kręgle za pierwszym razem, jest „strike”, który ma wartość 10 oraz dodatkowo łączną liczbę punktów zdobytych podczas dwóch następnych rzutów. Jeśli nie wszystkie kręgle zostaną strącone za pierwszym razem, gracz ponawia rzut. Jeśli w nim strąci wszystkie kręgle, ma tzw. spare, czyli 10 punktów plus liczba punktów równa liczbie kręgli strąconych w następnym rzucie. Jeśli nie, to dostaje tyle punktów, ile zbił kręgli. Jest to tzw. open frame – gracz otrzymuje tzw. open game, czyli tylko tyle punktów, ile strącił kręgli.

To tyle na dzień dzisiejszy. Dalszy ciąg tematu  będzie kontynuowany w następnej relacji -  kwiecień 2016.

Relacje przygotowała: kol. Gienia Franczak

{phocagallery view=category|categoryid=157|limitstart=0|limitcount=0}